ปี พ.ศ. 2518 ลุงบัณฑิตถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจจับกุมตัวอีกครั้งในคดีหมิ่นสถาบันกษัตริย์ เมื่อกว่า 46 ปีก่อนจากการทำหนังสือดาวแดงในวันที่ยังไม่มีใครรู้จักประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 มากนัก

“ผมทำหนังสือดาวแดง หน้าปกผมเขียนว่าจักรพัตร์ปีศาจสามแสนล้านเสวยเพชร พลอย และเมล็ดทองคำเป็นอาหาร ส่วนประชาชนต้องกินน้ำเลือดน้ำหนองของแผ่นดิน”

หนังสือเล่มเดียวมีอำนาจทำให้ลุงบัณฑิตถูกฟ้องกล่าวหาว่าหมิ่นสถาบันฯทั้งเล่ม และโดนเก็บเรียบทุกเล่มหลังวางขายได้แค่ 2 วัน

“อธิบดีกรมตำรวจในสมัยนั้นเขาเรียกผมไปชี้แจง ผมชี้แจงได้หมดเอาผิดผมไม่ได้ เลยส่งผมเข้าโรงพยาบาล เขาก็ลงความเห็นว่าผมเป็นโรคจิต”

ลุงบัณฑิตแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง เขามักใช้เวลาในหอสมุดอ่านและแปลหนังสือภาษาอังกฤษ ภาพความทุกข์และการถูกเอารัดเอาเปรียบแปรเปลี่ยนเป็นงานเขียนและงานแปลกว่า 20 เล่ม งานเขียนของเขาเป็นงานแนวเสียดสีสังคมที่มักพูดเรื่องความเท่าเทียม สะท้อนเรื่องราวความไม่เป็นธรรม ผู้ที่ติดตามผลงานของลุงบัณฑิตแสดงความเห็นว่า 

“สำหรับเขา การเขียน การแปลหนังสือไม่ใช่เพียงการเขียนและแปลหนังสือ แต่ยังเป็นการต่อสู้กับความ
อยุติธรรมด้วยเช่นกัน”

ลุงบัณฑิตยังคงเขียนหนังสือและเข้าร่วมกิจกรรมทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง เขามักพกหนังสือของเขาไปขาย รวมถึงเสื้อและกระเป๋าผ้าซึ่งสกรีนข้อความบอกเล่าข้อเรียกร้องทางการเมือง

ตลอดระยะเวลาการต่อสู้คดี 112 ลุงบัณฑิตต้องเดินทางไปขึ้นศาลหลายครั้งแม้ว่าสภาพร่างกายจะไม่สมบูรณ์ มีอาการเหนื่อยง่ายจากโรคภูมิแพ้และความดันโลหิตสูง ขณะเดียวกันก็ต้องต่อสายปัสสาวะอยู่ตลอดเวลาเนื่องจากไตและกระเพาะปัสสาวะถูกตัดทิ้งเพราะเป็นมะเร็ง