บ้านเลขที่ 355 ตั้งอยู่บริเวญชุมชนโรงหมู หลังสำนักงานเขตคลองเตย พื้นที่ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นชุมชุนแออัด ด้วยขนาดของ ‘บ้าน’ แต่ละหลังที่ส่วนใหญ่มีพื้นที่เพียง 10-20 ตารางเมตร บางบ้านเป็นครอบครัวเล็กขณะที่บางบ้านเป็นครอบครัวขนาดใหญ่ ตั้งอยู่ติดกันในรูปแบบของสิ่งก่อสร้างถาวรและกึงถาวร…
ในข้อจำกัดเหล่านั้นยังมีความพยายามคงไว้ซึ่งตัวตนหรืออาจเรียกมันว่าเป็นการร้องตะโกนหรือป่าวประกาศถึงการมีอยู่ของพวกเขาผ่านรูปรอยของพื้นที่ที่มีอยู่อย่างจำกัดของ ‘ตัวบ้าน’
อาจไม่ใช่ทั้งหมดในชีวิตของผู้ที่อาศัยอยู่หลังผนังบางๆเหล่านั้นแต่ก็พอจะพูดได้ว่าเป็นบางส่วนที่สำคัญของ “วิถีแนวคิดชีวิตความเชื่อ” ของคนบ้านเลขที่ 355
ผมถ่ายภาพชุดนี้ขณะร่วมกิจกรรมที่ชื่อว่า ‘ถาม-ถ่าย’ ที่จัดขึ้นโดยกลุ่ม Music Sharing กลุ่มของนักดนตรีและศิลปินที่ทำงานร่วมกับชุมชนคลองเตยมากว่า 7 ปี โดยพวกเขาพยายามเปิดพื้นที่ให้คนภายนอกเข้ามาสัมผัสและแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกลับกลุ่มเยาวชนในพื้นที่ โดยใช้ศิลปะเป็นสื่อกลางในการสร้างความเข้าใจที่ดีต่อกัน ตลอดจนพยายามลบล้างมายาคติเดิม เพื่อเปิดโอกาสให้กับผู้มาเยือนและชาวชุมชนคลองเตยได้มีโอกาสเรียนรู้ร่วมกันและลดช่องว่างต่างในอดีตให้แคบลง
